Właściwie tytuł powinien brzmieć “Moja spóźniona relacja”, ale nie bądźmy drobiazgowi. 😉
Było super! Serio. Może ryzykuję tym stwierdzeniem, ale po hucznych obchodach 2013 roku i kolejnych dwóch skromniejszych latach, 2016 przyniósł czystą dzierganiową zajebistość, fajerwerki, brokat i jednorożce. No dobra, wiem, że tam byliście i nie brokat tylko czaszunie (te na markerach Miss Knitski), nie jednorożce, a stada ośmiorniczek dla wcześniaków i nie fajerwerki, lecz salwy śmiechu, ale poza tym chyba jesteśmy zgodni, że to była najlepsza warszawska edycja Międzynarodowego Dnia Publicznego Dziergania ever. Wiem, że trochę kazałam wam czekać na te słowa (i zdjęcia), bo życie i w ogóle, ale ja chcę jeszcze raz!
Witajcie wśród niebezpiecznych narzędzi.