Pewnie przewraca się teraz w we śnie na dnie Pacyfiku, ale zawsze był wdzięcznym tematem do dziergania i w końcu nadszedł ten moment kiedy musiał powrócić. Po mikroskopijnym Cthulhu nadszedł czas na bardziej spektakularne wcielenie. Tak efektowne, że koniec końców zniknęło w odmętach dziejów. Czapkę Cthulhu zażyczył sobie na Gwiazdkę…
Złamałam na nim szydełko, pokułam się igłą, ale można czasem pocierpieć z miłości. ♥ Swoich wnętrz użyczył Paradox Cafe na Jezierskiego. 🙂
Postępuj ostrożnie z Potworną Sakiewką, bo może odgryźć palce po łokcie. Pan i władca: Piotr Grzeszna przyjemność: chrupanie kości Sierść potwornego potwora tworzy futerkopodobna tkanina w rdzawo-bordowym kolorze, a wewnątrz znajduje się czerwony woreczek zrobiony z resztek materiału po orkonowej sukni. Podczas gdy futerko zszywałam ręcznie, przy wewnętrznej sakiewce wspomagałam…
Orkonowej sukni prawdopodobnie nie uszyłabym nigdy gdyby nie moja Mama. To Ona na podstawie moich rysunków, znalezionych w Internecie wzorów bliaut, cote simple i wykroju własnej sukienki stworzyła wykrój tego cuda z łódkowym dekoltem, długimi rękawami i dwoma klinami. Pozszywała też na maszynie najtrudniejsze elementy i uszyła do kompletu kaletkę.…
No jestem i po Orkonie, a nawet po wstępnym ogarnięciu się po nim i początku szaleństwa jakim jest sezon urlopowy w pracy. Koniec końców uszyłam (dzięki olbrzymiej pomocy Mamy) orkonową bliaut. Uwielbiam ją. Długa, z rozciętymi rękawami i sznurowana po bokach. Czerwona, wykończona granatową koronką i kordonkiem oraz zieloną aksamitką…
Witajcie wśród niebezpiecznych narzędzi.
